Fyrst á réttunni....

 Eru Íslendingar upp til hópa afdankaðir kalvínistar án þess að vita nokkuð hvað í því felst, frjálslyndir demmar í hjarta, heldur glænepjulegir í hálfyfirgefnu negraþorpi? En hvorki rebbar eða hórmangarar. Þvi fer svo víðs fjarri. Nær sanni mis- illa blaseraðir neytendur, indigneraðir dissidentar, telja sig til stórra bóta allsendis fría við kristilegar dyggðir, trú og kærleika? Kæra sig hvort eð er kollótta um klassískar dygðir skynsemi, hugrekki, hófssemi, réttlæti. Eru haldnir rolulegri grimmd, sakleysislegri greddu og hverslags meinlokum. Herma upp til hópa eftir sömu áreitunum úr disneyveröld heimsins. Ambögur vöðlast í munni, fettur og brettur fylgja. Sérhæfðir ignorantar í gerviveröld hjátrúar, borgið innan vébanda vísinda, skapandi tækni, nýtísku.

Þeim lætur svo vel að látast, slefandi af hrifningu, sjálfum sér til léttis, yfir náunga sínum eða eftirmynd hans í fallvöltum stíganda hluta, hugsana, tilfinninga. Með börn á framfæri undir brothættum himni.Sækja styrk sinn í hláturkreisting mannborulegasta demónsins í herbúðunum.

Yfirráðasvæði Frakka í Suðaustur Asíu, Franska Indókína samanstóð af Laos, Víetnam og Kambódíu. Vopnaðar sveitir marx- lenínista undir forystu Ho Chi Mihn og félaga Víetnamska kommúnistaflokksins hugðust heimta þetta áhrifasvæði Frakka, og yfirtóku þjóðfrelsishreyfingar Laos og Suður Víetnams í þeim góðragjaldaverða tilgangi. Blaðamenn í Bandaríkjunum urðu frægastir allra sakir endema, sem illa raknaði úr, hvorki með dauða Pol Pots eða falli Berlínarmúrsins. Blaðamenn sitja áfram sína vakt. Endemi hafa margvíxlast. Og margt býr í þokunni.