Sveinaöld

   Sumir báru silki og skrúð,

sópuðu allt úr kaupmannsbúð,

en aðrir gengu á hákarlshúð

og héldu á beining sinni;

eldurinn undan hófum hraut

þá hofmannsfólkið reið á braut

og mál er að linni.

Sigfús Guðmundsson prestur á Stað í Köldukinn á síðari hluta 16. aldar orti.

Greifinn í loðkápunni. (ríma)

En áður en kveð þig bróðir Bessi

blessun mín skal vera þessi

af sögunnar efni sem ég nam:

drottin bið ég þér lengst það lána

þú leggist ei fyrir bavíána

og apaketti flatur fram.

- -

Úr skálmöld frægri skraföld er og skriföld orðin,

skötnum bíta skvaldurs sverðin,

skeinusöm er þeirra ferðin.

 

Þjóð hefur svo mjög þokað aftur að það er angur,

penna-stríð og styrjöld gengur,

stundast hreysti forn ei lengur.

----

Nú er ég hólpinn, nú hef ég frið,

nú er ég garpur mesti,

aðalinn dingla ég aftan við

eins og tagl á hesti.

---

Glettur í hálfkæringi ef svo má segja; stökur:

Þó að fótinn missi minn, mín ei rénar kæti,

hoppað get ég í himininn

haltur á öðrum fæti.

 

Allt verður að ama mér

angra málin vinsamleg,

alla menn ég forðast fer

og forðast líka sjálfan mig.

 

Fæ ég ekki að faðma þig

foldin sjáar birtu,

ástin stekkur innanum mig

eins og fló í skyrtu

. Sigurður Pétursson (1759-18279) orti. Stúdent úr Hróárskelduskóla. Útskrifaðist úr Kaupmannahfnarháskóla í málfræði og lögum. Sýslumaður 1789-1803 í Kjós. Lést í Reykjavík. Þekkti vel til Holbergs, skopádeiluskálds. Leikrit: Hrólfur (Slaður og trúgirni.) Þorleifur Halldórsson var uppi rúmri öld fyrr 1683-1713, höfundur að bókinni Lof lyginnar, sem kom út hjá Bókmenntafélaginu 1988.