Glamúr!

  Jón Sigurðsson forseti (forseti Kaupmannahafnardeildar Bókmenntafélagsins, 1851-1879) er sá, sem fór á sinni tíð fremstur í flokki Íslendinga, sem hlynntastir voru almennum kosningarétti (óbundnum af eign og stöðu) og hreint ekki þótti sjálfsagt. (Sjá Íslandsögu Einars Laxness a-ö). Þótti nokkurs virði í sjálfstæðisbaráttunni og stuðlaði að almannahylli landsmanna. Lýðræðisvinir okkar samtíma og hugvísindafólk, sjálfskipað á bekk með náttúruvísindafólki, ætti að láta slíkt vitnast áður en það góða fólk a.m.k. lætur svo lítið að renna sér blindandi í háðsglósur um Jón forseta og okkur Íslendinga. Þeir sem hafa hina vísindalegu aðferð á valdi sínu og sest hafa á bekkin góða með drottnurum þeirra gjafa sem náttúran veitir þeir þurfa að kunna sitt meðalhóf líka. (Sjá Á klafa sjálfsbjargar, Vísindavefur, bók nýútkomin í tilefni af sjötugsafmæli Þorsteins Vilhjálmssonar).