Kona í Hólagarði, Lóuhólum

  Leggjalöng, nýstigin yfir tvítugt, í svörtum sokkabuxsum, með pilsið rykkt upp fyrir aðra rasskinn, lauslega tillt í mittisstað, á ferð í Hóla- Holtagarði; og til að verjast því hálslöng að kreista úr þér allan safa í draumi, bleyta í þér, strjúka af klæði; er reimt í kringum þig? Lömb, kið, kálfar, folöld, ófædd brjóstabörn? Stella Maris, Stella Polaris. Vissulega ert þú allra frelsingja prýðin mesta, og svo sem trúandi til hvers sem er. Yfir fylgjur þínar, hin húsdýrin, hinar kerlingarnar í sölubásunum af báðum kynjum, berð þú höfuð og herðar, dreymins karlasamfélags. Vindur blaktir á strái, flóð sveipa fjörur. Uppeldi þvælist vart fyrir þér, og á ekki eftir að gera. École normale superieure; polytech.

Ert í eigin framtíð á framfarabraut, í stjórnunarstöðu. Gnægtir lífsins tefja ekki fyrir þér. Þú ert. Skerð þig úr. Lífið í fullri gnægð! Getnaðarvarnir, allskonar, yfirsjónir, engar óyfirstíganlegar.

Sjálfsþurft þín innan um íslensku landnámshúsdýrin á uppnumdum landskika, ásamt kálgarði, dýrari en brjóstamjólk og hin þyngstu mannshöfuð, skrælnað úr minni inn á grófmulda gólfplötu kaupgjalds og verðlags, þar allt er falt og ekkert gratís, sem einhver akkur er í, nema þú falbjóðir. Erillinn er þitt áhorf, hljóð af hljóði, þín sælustuna, sem um augun lýkst, líkt og hnerri kæfður í vasaklút. Færi best, hermir ljúf rödd, í mjúku broti í utanávasa, vinstri jakkabrjóstvasa. Well. Give me o five number five o five, give me o five number five o five. Allright. Í stað landskika að lifa af, kaupgjald: vöruframleiðsla og dreifing.

  Þinn dári ó Silvíó minn Beljuskjóni. Þú gætir allt eins verið persóna úr skáldsögu eftir H.K.L. nauðalíkur sem þú ert Goodman Syngman, og þínar Úur. Torgið á Kapítólhæð, sýningarhöllin Kólóseum, Vatíkanríkið í Róm. Hefðu Marx Lenínistar tekið völd, á liðnum dögum, í stað Mússólínis og fasistanna, hvað þá herrar mínir og frúr; sláturhúsið hraðar hendur? Birta afþreyingar og lista hins frjálshuga almúgamanns undir mekanísku deri vísindalegrar naumhyggju, heimur erótískra leikjabragða í stað kynbundins mismunar. Erótískt ofhlæði kommanna var og er tryggilega bundið terror og violence svo rækilega að þeir hafa ekki með neinu móti getað sýnt þeirri ástríðu sinni vitræna athygli, blóðugri byltingu og tvískinnunginn gagnvart Sovét. (Sartre og gáfumennirnir) ekki eftir 1956 eða Pol Pot. French Intellectuals 1944-1956. Tony Judt. 1992.