Sá hnýsni!

   „Ég er maður; ég tel ekkert mannlegt mér óviðkomandi.” (Terentius, 195-159 f.Kr). Eru Íslendingar upp til hópa afdankaðir Kalvínistar án þess að hafa minnsta hugboð um hvað í því felst? Óskammfeilnir húrrapatríótar, þessa heims börn. Slefandi Hollywood alætur, argir og rokkandi heimshorna á milli, á alþjóðauppboði; upprættir, sullandi á kafi í infantílskum kynusla, draugar innan um gyðjur, munaðarleysingja, ekkjur og fátæka. Berangursfólk, á hnetti í geimnum. Borubrattir! Tuðarar. Eiga engir orðið hvorki fjársjóð á himni né jörðu? Hvers leita menn þá. Þá bylurinn geisar.