Þótt náttúran sé lamin með lurk, leitar hún alltaf út

  Framsækið mannkyn sækir vísvitandi fram í viðleitni sinni að leggja undir sig veröldina í krafti tækni og vísinda, endurmótar, gerir hana að sinni, eignar sér hana. Leitast jafnframt við af sama krafti að afstýra hruni og ragnarökum. Rök ragna munu öll á vorri hendi og ylja að sönnu vitund vorri með hógværð og lítillæti. Þessa verður vert að minnast er stundir líða fram.   Framsækið mannkyn sækir vísvitandi fram í viðleitni sinni að leggja undir sig veröldina í krafti tækni og vísinda, endurmótar, gerir hana að sinni, eignar sér hana. Leitast jafnframt við af sama krafti að afstýra hruni og ragnarökum. Rök ragna munu öll á vorri hendi og ylja að sönnu vitund vorri með hógværð og lítillæti. Þessa verður vert að minnast er stundir líða fram.

Veraldlegt vald skal fullnast og leysa af hólmi hin trúarbrögðin. A.m.k. hér á Vesturlöndum hvar upplýsingin er bæði hvað framsæknust og rótgrónust á veraldarvísu. Heimspekin dauð, Guð og málverkið, tragídían marklaus og sigurvegari hennar líka, skáldskapur urrandi formalismi, lyríkin díabólísk, túlkanir túlkana tískufyribrigði o.sfrv. o.sfrv.. Sér ekki hver maður hverslags undirmálslið þarf til að hampa öðru eins gaspri í gervi eggjandi kyntákns með steinhjarta. Saman við goðsögnina, ofaní hávært garnagaul, er hrúgað slævandi léttmeti undir hvellandi slagorðum á borð við: „Vísindin efla alla dáð!“ Kátlegur fjári þetta!