Fyrirboði, travestia

 Hvaða markhóp ávarpa raddir útvarpsrásanna á Íslandi í samfloti skapandi greina, og miða út, í dagsskrá sinni dag frá degi? Stúfrifað ofaní hvatt! Markhóp hálf upprættra sveitamanna og öreiga á mölinni, alþýðu margupptuggðrar, rússandi á síðustu og verstu í fjölhyggju- og fjöldamenningu, marklaus pöpull, gersamlega útvatnaður af volkinu. Á hvaða pensúmi eruð þið? Korrandi meðvitund skyldari apaynju í búri með blik í auga en skynigæddu fólki. Korrandi meðvitund setur alla sína tryggð og traust í tælkjasalnum á dára sinn og skelmi, verður jafnótt til úti á víðavangi, hrægoggum einum til upphafningar í rými á útsóðaðri búllu sinni.  

Brýna dagskrástjórnir útvarpsrásanna kuta sína, markað nýlega uppfundnum sköpum skapandi greina, flöktandi í menningarrými á netinu til þess eins hvað? Að höndla rýmið? Stundar hvorki ræktun eða fiskeldi, ræktar hvorki sitt bygg né korn, les, smíðar eða heldur búfé. Fær sitt hrámeti sent beint í flugi.

Sendi ekki Khrútsjov einhverju sinni myndverk, sem simpansi hafði klórað á blað á sýningu nútímalista gott ef ekki var í Svíþjóð. Meðvitund og vitsmunalíf kom í það skiptið nokkuð við sögu og myndin féll ágætlega í kramið. Þetta var vissulega hrekkur hjá Khrútsjov. Um þessar mundir stundar skólavætt myndlistafólk ámóta smáhrekki af ákefð og natni. Draga í besta falli athygli frá oft og tíðum rýru innihaldi verkanna. Sem oftar en ekki draga sinn dám af heldur snúðugu jagi. Þess í stað er athygli, sem vænta má að beint að útfærslum og tækni höfundar, hrekkjalóms, skapara til þónokkurrrar þægðar. En missir þetta ekki marks? Á hvaða pensúmi eruð þið? Vekur aðeins og viðheldur rorrinu. Vonarpenigur, það dekadent, hjarir á áróðurs-og auglýsingavaðli, snöpum og sníkjum líkt og apaynjan í búrinu með blik í auga hér norður á hjara.  

Hver gæti ekki bjargað sér í heittþráðum heimahögum, haldið í horfi, gert betur. Slævðum og staffírugum ignoröntum er skapað það eitt að rýma til fyrir æ fleiri sinna nóta. Úða því í erg og gríð eftiröpun, endurtekningu nýbreytni sinnar til að yfirskyggja, troðfylla og skrumskæla alltumlykjandi tómið í úrillu litla sálartötrinu sínu. Hverju sætir þetta? Getur vart talist fyllilega samboðið skynsemi og hjartalagi í jafn frábærlega skólavæddu samfélagi.  

Að því er unnið baki brotnu að slæva og steypa allt sápukúluliðið í sama stjarfa neyslumótið með uppþembdri síbylju rásanna. Kontrapunktur var þáttur á dagskrá hér um árið. Hann átti ekki upp á pallborðið hjá pólitískum yfirvöldum frjállyndiskrata á Norðurlöndum.  Af því að dæma fellur síbyljan að markmiðum jafnréttisumræðunnar en Kontrapunktur fór í bága við hana.

Alþýða, almúgi. Á nítjándu og fyrrum heyrðu allir til alþýðu eignalausir jafnt og eignafólk utan þeir sem tóku mála, gegndu konunglegum embættum á borð við umboðsmenn klausturjarða, (t.d Páll Ólafsson skáld) sýslumenn, dómarar, biskupar o.fl. Alþýða fékk ekki goðkynjaða merkingu fyrr en með marxismanum og öreigar voru krýndir endurlausnarar efnisheimsins. Öreigi og alþýða varð samheiti fyrir áhrif stjórnmálaátaka á 20. öld í stað almúga og alþýðu. Gengur stærðfræðileg rökfræði upp í rökfræðilegri stærðfræði, eða omvent. Hvort eða hvernig kemur merking til skjalanna? Færð hafa verið rök fyrir því, að fullkominn Guð, sem ekki sé til, hann sé ófullkominn. Ergo Guð er til; með því móti einu að hann fullkomnast, er til. Þar liggur þú Ingjaldur, einn í læstum skála. Nú er sá kominn, sem geldur köppum kóngsins harðan mála.