Rytjur

 Kenndir eru fínofnar úr tilfinningum, viti, vilja, og stýra athöfn, gjarnan. Kenndir fyrir mun góðs og ills, hvað rétt er og hvað rangt, kennd fyrir ágæti, uppruna, hamingju, ábyrgðarkennd, kennd fyrir hinu fagra, góða og sanna. Nakin tilfinning, ósjálfráð og viðbrögð: hrollur, hryllingur, hrifningarúss, víma. Falla nú öll vötn til Dyrafjarðar, játningar í ljúfa löð. Hver var allra kvenna fegurst og best orðin um allt sem henni var ósjálfrátt, en mál manna, að henni hafi allt verið illa gefið, það er henni var sjálfrátt? Ef silungur er kenndur til apa hvað þá með ásynjur, ljónynjur? Að vera eða ekki vera. Að vera ypjulegur: (sjá íslenska orðsifjabók Ásgeirs Blöndals Magnússonar)