London Review of books

   Ísraelsmenn og Arabar hafa aldrei frá stofnun Ísraelsríkis 1948, setið saman eina einustu ráðstefnu varðandi samskipti þeirra í milli, með þátttöku menntafólks, (háskólar eru í öllum þessum löndum), rithöfunda og fleiri málsmetandi íbúa svæðisins. Og það þrátt fyrir Camp David- samkomulagið 1979 og sameigilegan vettvang. Aðstæður geta víða ríkt, kenndar við Macciavelli og Realpolitik; læst bit í súru epli ofjarla, offorsi vísindalegrar þekkingar, (hernaðarlist er líka vísindi), staðreynda baráttu fyrir lífi og tilveru. Demónískir svardagar eru þvinguð viðbrögð fólks sem velkist í örbirgð og allsleysi. Þykir heldur efnilegt meðal meintra svarabræðra öreiganna, dekurspilltra og lífsleiðra Vesturlandabúa, hugsanalögreglu jafnt stjórnmálaafla og fjölmiðlaneytenda, rækilega flækt í vændi, fróun og mannréttindamas, sífrandi stöðugt undan kvöðum, Guði, valdi, bakaðir og glóðasteiktir í skapandi hillingu eigin þótta og makræðis, mannauðurinn margfrægði. Köttur út í mýri, setti upp á sér stýri og úti er ævintýri.

« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband