Að skrílmenna þjóð

  Hvaða öfl búa að baki (kynjabundið?) og hverjir ganga helst fram í því, að skrílmenna lýðinn og eitthvað ýfa tekjustofna stórnurlara í krafti fjölda, sem í tómlæti sínu lætur sér í léttu rúmi liggja vel meinta umhyggju menningarvina? Skemmta sér áfram ótrauð við brauð og leiki, spennuefni, sem nóg framboð er af og hefur lengi verið. Hvað stoða gerningar og klisjur leifa fortapaðra sósíalista og femínista, jafn samdauna og þau virðast vera meintum skjólstæðingum sínum, gallagripum, imperatívum umskiptanna, innilukt af þröngu sjónarhorni í eineltisgreni fjandvina, fasista, bjargvættum kapítalista, og stöðugt herja á taugasellur og heilafrumur þeirra kumpánanna. Skipulagt einelti. Aðrir halda sér ásamt sænskum og þýskum krötum allsstaðar og hvergi og vísindum blæðir í tóman Graal.
Egill skáld Skallagrímsson, Kveld-Úlfssonar, sonar Bjálfa og Hallberu dóttur Úlfs hins óarga af Hrafnistu og Salvöru, einnig foreldrar Hallbjarnar hálftrölls forföður Oddaverja, Marðar Valgarðssonar, Skjöldólfs á Jökuldal austur. Egill var maður trúarskiptatíma og prímsigndur. En spurt er: Ætli Egill hafi verið góður í bólinu, hjartagosinn, sado maso meistari, einn of okkur, öðru hvoru megin í skriftastólnum, heilbrigð sál í hraustum líkama, til þess hjálpar bænin líkt og ástatt er fyrir öllu og öllum.