Tilvist: utan veltu og rekstrarfjár

 

Heimur merkingar og samhengis, einn heimur, smæðar, heildar, heimur lífsnauðsynjar og röknauðsynjar. Heimur gefins tilgangs, okkur mönnum inngróinn: að hlúa að og styrkja. Vísar fram. Vice versa: heimur sundurgreiningar og tómhyggju (abstraktsjónar og analýsu), heimur án gefins tilgangs eða gildis, sem er frumhæfing. Við ein gefum þessum heimi allsendis án tilgangs gildi, fyllum tómið, sköpum, líkt og í örvæntingu, sundurgreinum, sefjum, fróum, dáum innúr ytra byrði, sundurgreinum, sækjum fram í leiðangri sem flestra, saman; tilgangi náð. Græskulaust gaman, tilvistargaman en velgir þó þeim sem fyrir verða undir uggum. Að hlúa að tilgangi, sem tegundinni er inngróinn, meðvitað, ómeðvitað, er annar almenningur í ólíkri rétt.
Er vitund mannsins tildur, runnin af rót heiftar, sem týrir í hugmyndum, sköpun og færni mannsins, valdi og ímyndunarafli, blikar í skæru ljósi daufrar glæru skynsemi okkar og reynslu? Heimur níhílískrar tómhyggju fúls metnaðar og fástískrar heiftar, sem velgir oss undir uggum, fyrirgefst allt brjálið að bótalausu? Öllum er gefið að njóta fyrirbæna á hverju sem gengur, að eilífu. Jafnt snöggsoðnum sem harðsoðnum, á eldi jafnt og í hlutaveltu upplýsingafársins. Slakið á og njótið bættrar breytni!