Vísur

Rófur og næpur reyttu í kýr

rektu þær ekki í haga,

ómálga skepnan að því býr

alla sína daga.

 

Er æskan á sér ástarfund

efst í Vonarskarði,

mun þá strokinn mjúkri mund

melgrasskúfurinn harði.

 

Ég hef frétt það af Laxdal

eftir gömlum vana,

praktuglega í Portúgal

pikkaði kött til bana.

 

Lömbin hlaupa hátt með skopp

hugar sloppin meinum,

bera snoppu í blómsturtopp

blöðin kroppa af greinum.

 

Árni minn á Ósabakka er ekki frómur,

sannur er það seggjarómur,

síðan át úr hrútnum blómur.