Jóhann Faust

Skal í ábataskyni í eitt skipti fyrir öll ímynd á markaði leysa af hólmi helgun stundanna?

 

Hver ert þú Doktor Jóhann (G) Faust? Hverjir eru þeir ellimóðu fallusdýrkendur, Vanaættar, sem gægjast undan þínu brekáni? Kynikear, hedónistar, stóumenn o.fl.. Hver er hún grýtan skjallhrein og kærir sig kollótta, nú lætur sér í léttu rúmi liggja en lætur sér annt um hverslags hljóma í því dramatíska tómarúmi, sem hún ein fyllir unaði? Jóhann, nú eða Georg. Faust! Verkknáir áar þínir og eftirkomendur sumir höfðu, að því er margir hafa talið, sósíalískt hjartalag. Allir með sál, (un pétite). Og tröllauknir í list sinni og allt liggur hundflatt fyrir í okkar rægsnisveröld hálf- málvana vitundar, sljórra Vana og vætta og demóna. Jóhann minn Faust! Nafni þinn, Manikeinn, spjallvinur Ágústínusar kirkjuföður í hinum forna magíska heimi sálarháskans. Eftir þinni bók er mönnum allt mögulegt þessa lífs, allt leyfilegt í eigin ábataskini og allt er falt og allt er hægt og gildir tilvísunarlaust eftir þinn dag í óeirnum heimi gleðimanna og kvenna vorra tíma.
Væri ekki ef til vill ráð að grafa til rótanna og uppfæra leikrit Marlowes, Faust í íslenzku leikhúsi og vekja með því athygli á sjónarspili og háska okkar tæknivæddu tíma á þínu byggða bóli.
Að lokum kallinn minn. Hverju svaraði Pétur postuli þernunum í forgarði æðstaprestsins, einhverju sem e.t.v. særir ímynd þína og þinna? Hvar leitar þú loks frjáls skjóls ef ekki hjá rósinni þeirri rauðu þú manst, þessari í hnappagatinu.

Kveðja, Spjallvinur.


P.S. Sjá: The Faust Myth

Religion and the Rise of Representation.

Höf. Daniel Hawkes, útg. Palgrave Macmillan 2007