Áhugavert í sjálfu sér

  Vöruskipti, sjálfsţurt, markađskerfi. Austurblokk og sú vestari. Dýrleif Árnadóttir, Jens Figved (og Moskvulínan út í Eyjum), Eggert Ţorbjarnarson - öll sátu ţau á fjórđa áratugi liđinnar aldar sellufundi kommúnista. Var ţađ ekki Dýrleif, sem klagađi á fundi flokksfélaga sinn Sverri Kristjánsson, hann umgengist úr hófi fram borgaralegar kvinnur. Eggert, Jens o.fl. sóttu Marx - Lenínískan skóla austur í Moskvuborg. Ţeir hafa ţar trauđla, ţegar á hólminn var komiđ getađ vikist undan ađ ćfa tilhlýđilegt vopnaskak eftir hárréttri kenningu. Dýrleif og séra Gunnar Benidiktsson flugust á viđ Stein Steinarr á stigapalli, upp á hanabjálka í Reykjavík, borgarinnar viđ sundiđ. Hann var rekinn á dyr á útrunnu skírteini. Í eldlínu kalda stríđsins. Samskipti Íslands og Bandaríkjanna. Valur Ingimundarson. Vaka - Helgafell h/f 1996. Óvinir ríkissins. Ógnir og innra öryggi í kalda stríđinu á Íslandi. Guđni Th. Jóhannesson 2006 Mál og Menning. Íslands saga Alfrćđi Vöku-Helgafells Einar Laxness 1998 


Moskvulínan rammaáćtlun

Sigfús Sigurhjartarson, Héđinn Valdimarsson, Ottó N. Ţorláksson, Ólafur Friđriksson, Jón Baldvinsson, Stefán Ögmundsson prentari, Stefán Pétursson- nam sögu, heimspeki og félagsfrćđi í Berlín 1921-30; í miđstjórn Kommúnistaflokks Íslands 1932 -34, í miđstjórn Alţýđuflokksins 1943-5. Slapp međ naumindum frá Moskvu 1934, via danska sendiráđiđ heim. Hjalti Árnason, Jens Figved, Brynjólfur Bjarnason, Steinn Dofri, Einar Olgeirsson. 

Steinn Dorfi spurđ á sellufundi hvenćr til stćđi ađ vopna félagana. Gengdarlaus manndráp og aftökur var dagsskipunin í Sovét áratugum saman. Útrýma ţurfti stéttaróvininum hvađ sem ţađ kostađi. Bolsevíkar voru fámenn klíka, sem ţýska herráđiđ fyrir atbeina Ludendorfs hershöfđingja smyglađi í innsigluđum lestarvagni ásamt fúlgu fjár til Svíţjóđar í ţeim tilgangi ađ draga úr slagkrafti stríđsvélar Rússanna, hvađ ţeir og efndu. Áfram blakti fáni Sovét Ţýskalands og óborgaralegu deildanna.

Sjá. Moskvu línan Kommúnistaflokkur íslands og Komintern´ Halldór Laxnesss og Sovétríkin. Útg. Nýja Bókafélagiđ ehf. Reykjavík 1999 Höfundur Arnór Hannibalsson..


Glettur

 Eyrarrósin á sér stađ í urđ og grjóti;

sveigir höfđi suđur í móti,

svo hún birtu dagsins njóti.

 

Brönugrasiđ bregđur sínum bleika lit;

neđar skartar fífa á fit,

fellur sólargeisli á Rit.

 

Höf. : Ţorsteinn Valdimarsson,

(Njörđur P. Njarđvík?) Ritur er fyrir vestan. 


Leiđarhnođ

 Lögmál Isacs Newtons, ţrjú lögmál, sem hann setti fram 1687 eru grundvöllur aflfrćđinnar. Fyrsta lögmál Newtons, tregđulögmáliđ (fyrst sett fram af G.Galílei og endurbćtt af R. Descartes) sjá Íslensku alfrćđiorđabókina. Leibniz er talinn einn af frumherjum stćrđfrćđilegrar rökfrćđi; hann uppgötvađi örsmćđarreikning um svipađ leyti og Newton, og spunnust miklar deilur um ţađ hvorum bćri heiđurinn. Ţyngdarlögmál,: Lögmál, sem Isac Newton (1642-1727) uppgötvađi og felur í sér ađ ađdráttarkraftur (ţyngdarkraftur) milli tveggja hluta er í réttu hlutfalli viđ massa ţeirra hvors um sig, en í öfugu hlutfalli og öđru veldi miđađ viđ fjarlćgđina milli ţeirra. Afstćđiskenning Alberts Einsteins snýst um vensl tíma og rúms. Takmörkuđu afstćđiskenninguna setti Einstein fram 1905, en almennu afstćđiskenninguna 1916, kollvarpađi heimsmynd Newtons svo vísađ sé í ljósvaka, fasta. E=mc (c í öđruveldi) E er orka, m er massi, c er ljóshrađinn í tómarúmi. E og m eru á pari, og geta umhverfst í hvort annađ. Skammtafrćđi: atóm, kjarneindir, quarkar. Strengjafrćđi: stysti tími, mesta lengd, agnir, strengir. Lögmál í vísindum: fullyrđing sem lýsir reglubundnu samhengi fyrirbćra og kemur heim viđ reynslu, athugun og hugsun manna. Til skamms tíma var sú skođun ríkjandi ađ lögmál í vísindum vćru eilífur og óbreytanlegur sannleikur en á síđari tímum hallast fleiri ađ ţví ađ svo sé ekki heldur lýsi lögmál í vísindum fyrst og fremst ţví sem best er vitađ á hverjum tíma. Aldur jarđar: um 4.6 milljarđar ára. Aldur alheimsins: 13.8 milljarđar ára. Fjöldi vetrarbrauta í hinum sýnilega heimi: 200 milljarđar talsins. Fjöldi stjarna í vetrarbrautinni: yfir 200 milljarđar. Fjarlćgđin til nćstu vetrarbrautar, sem sýnileg er berum augum (Stóra Magellanssýsins) : 163 ljósár. Fjarlćgđin til nćstu vetrarbrautar sem er á stćrđ viđ okkar vetrarbraut (Andrómeduţokunnar) : 2.5 milljón ljósár. Fjjarlćgđin til nćstu stórţyrpinar vetrarbrauta (Meyjarţyrpingarinnar): 60 milljón ljósár. Útţensla alheimsins: 22 km/s fyrir hver milljón ljósár. Almanak H.Í. 179. árgangur - 2015 Ţorsteinn Hallsteinsson, auknefni surtur, 10. öld: ísl. bóndi; fann upp sumarauka 950-960 og leiđrétti ţannig íslenskt tímatal. 


Póesía, díalektík, áorkan, vensl, texti

 1. 

 

Jóreyk sé ég víđa vega

velta fram um himinskaut -

norđurljósa skćrast skraut.

Óđinn ríđur ákaflega

endilanga vetrarbraut.

Grímur Thomsen

 

2.

Heimsálfurnar sjö hann sá

hinar fjórar aldrei fann,

fallegur er hann framan á

og fyrir aftan líkamann.

(Hestavísa)

 

3.

Eftir langan glasaglaum

göfugri ţreytu sleginn,

lćđist hann eins og lús međ saum

ađ landinu hinum megin.

Árni Pálsson prófessor.

 

4.

Heilagur andi hvert eitt sinn

hefur ţađ kennt mér bróđir minn,

lífins krydd ef lítiđ finn

ađ leggja ţađ ekki í kistur inn.

4.

Úr Sigurđarkviđu Ţórbergs Ţórđarsonar, Sigurđar formanns nikótíneinkasölu ríkisins.

Vörur stíga víxlar falla.

Vonir grána stefnur lalla

í kyrrstöđunnar fúafen.

Ţetta er heimsins sorgarsaga.

Svona gekk ţađ alla daga

stórmennskan er stundarlén.

 

Gefi ţér drottinn góđa daga

glćsilega lögmannshaga

ađ leika sér til lífsins kvelds.

Stráin hćkka. Stormar lćkka.

Stefnur deyja. Skuldir fćkka.

Vermi ţig glćđur ástarelds. 

 


Möndlađ međ orđ - utanbókar púsluspil

       I 

Heyr morgunljóđ úr brekku

ég er lítil lind sem tindrar,

í ljósi hvítra daga

og ţađ er öll mín saga.

Tómas Guđmundsson

 

Hverju fá orđin,

öll ţessi gisnu net

lyft upp úr tímans ţungu

og ţytmiklu vöntum.

Hannes Pétursson

 

        II

Limits to Interpretation

The Meanings of Anna Karenina Höf. Vladimir E. Alexandrov, prófessor í slavneskum málum og bókmenntum í Yale háskóla. Útg. The University of Wisconsins Press. 2004 lll

Stađreyndir, stađhćfingar, kontrastar,

skilvirkni, pararellur, praksís

 

            IV

Hvort ráđa megir rökum dýrum

ţó rofin deili griđ kosti;

á djúpu C-i drynur ýtum snjöllum,

daggarhylur tćr svo ymur í fjöllum.

JB

Einherjar á Iđavelli

efna í feikna hurđaskelli.

Snarast um gćttir snilldar halur,

snefsinn mjög og guđi falur.

JB

           V

Karlinn undir klöppunum,

klórar hann sér međ löppunum,

baular hann undir bökkunum

og ber sig eftir krökkunum

á kvöldin.

 

            VI

Fagur fiskur í sjó,

dreginn upp á halanum

međ rauđa kúlu á maganum;

fingur slingur,

vara ţína fingur;

vanda, vanda,

gćttu ţinna handa;

fetta, bretta,

svo skal högg á detta.

 

             VII

Úr Ókindarkvćđi.

Ţađ var barn í dalnum,

sem datt ofan í gat,

en ţar fyrir neđan

Ókindin sat.

 

            VIII

Arthur Schopenhauer sór fyrir sig og sína; listafólk í kippum. Inngangur ađ vestrćnni heimspeki: Bryan Magee. Gunnar Ragnarsson ţýddi Hiđ íslenska bókmenntafélag 2002 


Svo hallar á

 Ég hallast á bálkinn og horfi

í hrútsaugun skynug og blá.

 

Vísubrot Guđmundar Inga Kristjánssonar bónda og kennara á Kirkjubóli í Bjarnardal í Önundarfirđi, V. Ís., úr bókarformála Árna Björnssonar framanviđ “ Íslandsferđ 1858” eftir Konrad Maurer; frumútgáfa Ferđafélags Íslands 1997. Á bókakápu segir m.a.: “ Konrad Maurer átti mestan ţátt allra erlendra manna í sókn og sigrum sjálfstćđisbaráttu okkar á 19. öld, var frumkvöđull og aflvaki vísindalegrar ţjóđsagnasöfnunar hér á landi, einn helsti brautryđjandi nútímalegrar rannsóknar á íslenskum fornsögum og jafnframt hinn mikilvirkasti og vandađasti frćđimađur er nokkru sinni hefur helgađ sig íslenskri réttarsögu.”

Ađ framan sögđu efirfarandi: Skipin liggja hér viđ sand / ţar er á fjöldi karla. Dagur fagur prýđir veröld alla. Blaktir segl um báru ljón, / birnir hlés ţá renna. / Vindar ţandir vođir og böndin spenna.

 

Úr dúfuleik: Ég skal gefa ţér gull í skel, / ég skal gefa ţér silki í stél.

 

Ein vćn,

lifrauđ,

laufgrćn

reyniviđarhrísla

stendur í miđjum Vaglaskógi.

 

Ef sumir vissu um suma

ţađ, sem sumir gera viđ suma,

ţegar sumir eru frá, ţá vćru ekki sumir viđ suma,

eins og sumir eru viđ suma,

ţegar sumir eru hjá.

 

Ţjóđkvćđi og stef. Einar Ólafur Sveinsson safnađi saman og gaf út 1974. Fagrar heyrđi ég raddirnar.

 

Skalat mađur rúnir rista,

nema ráđa vel kunni,

ţađ verđur mörgum manni,

er of myrkan staf villist;

sák á telgdu tálkni

tíu launstafi ristna,

ţađ hefur laukalindi

langs oftrega fengit.

 

Egill á Borg á Mýrum. 


Back to Nature

The Green and the Real in the Late Reniaiance

Höfundur Robert N. Watson University of Pennsylvania Press 2006 Philadelphia, Pennsylvania 19104-4112

Winner of the Award in Ecocritism for 2007 from Association for the Study of Literature and the Environment and the Elizabeth Dietz Memorial Prize for the best book in early modern studies.


Pensúm; nokkrir bókatitlar

The End of The Bronze Age.

Changes in Warfare and catastrope c.a. 1200 B.C  

Höfundur Robert Drews Princeton University Press

Princeton, New Jersey 1993

 

I Bronsöld er forsögulegt menningarskeiđ milli steinaldar og járnaldar, ţegar einkum var notađur kopar og síđar brons í vopn og verkfćri; hófst í Evrasíu á ólíkum tímum, um 6500 fr.Kr. Talin hefjast á Nođurlöndum um 1800 fr.Kr. Járnöldin var komin vel á  skriđ um !200 fr.Kr Sjást ţess greinilegra menjar í brunarústum bronsaldarborga umhverfis Miđjarđarhafiđ og innhöf ţess. Brunarústir bronsaldarborga bera ţess glöggt vitni út um öll Miđausturlönd, Mesapótamíu, Anatolíu, Kípur, Krít, Sýrland, Egyptaland, Grikkland, Eyjahaf, Svartahaf. Hómerskviđur tóna sönginn og eru til vitnis um berskjölduđ virki aldarinnar. Sćfarendur vopnađir nýjustu grćjum höfđu vinninginn. 

 

II Mannkynssaga 300-630 eftir Sverri Kristjánsson 

Mál og menning Reykjavík 1966

Prentsmiđjan Hólar h/f

Fall Vestrómverska ríkisins 476 markar upphaf miđalda; (Karlamagnús og Páfinn í Róm viđ skör Vesturevrópu) Miđöldum lýkur ţegar Tyrkir vinna Miklagarđ 1453, eđa viđ fund Ameríku !492.

 

III Judith Herrin

Byzantium (395-1453)

The Surprising Life of a Medieval Empire

Princeton University Press

Princeton and Oxforzd 2007 Bysans, Austrómverska ríkiđ, Mikligarđur, ţúsundáraríki og gott betur.


Gloppur

  The Legendary Sagas (Fornaldarsögur Norđurlanda).Origins and Development

   Editors:

Annette Lassen

Agnette Ney

 Ármann Jakobsson, University of Iceland Press Reykjavík 2012

 

Páll Jónsson Skálholtsbiskup Nokkrar athuganir á sögu hans og kirkjustjórn Sveinbjörn Rafnsson Ritsafn Sagnfrćđistofnunar 33 Reykjavík 1993 Páll Jónsson, Skálholtsbiskup 1155 -1211 og Skjöldungasaga, Bjarni Guđnason magister, Saxo Grammatikus, Snorri í Reykholti; dróttkvćđi og fornyrđislag, einslags stođgrindur sennileika sagnalistarinnar, konungasagna, fornaldarsagna Norđurlanda, Íslendingasagna.

Úr Endurminningum Sveins Björnssonar, fyrsta forseta lýđveldisins.

Reyndir sjómenn, bćndur og ađrir međ athyglisgáfu sjá og skilja margt, sem sýnist réttar en útreikningur og mćlingar ţeirra, sem hafa lćrt. Og ţó vil ég sízt gera lítiđ úr lćrdómi og ţekkingu.

 

     Sjálfsagđir hlutir. Ritgerđir. Helgafell 1946 Halldór Kiljan Laxness

      Myndlist okkar forn og ný. Brot 

 Útsaumur forn, sem oft er í verkan sinni ógreinanlegur frá málaralist, er enn varđveittur hér, en ţó eru merkustu sýnishorn ţessarar tegundar íslenskrar myndlistar ekki leingur hér á landi, heldur geymd í útlendum söfnum, ţar á međal í Lundúnum, Kaupmannahöfn og Stokkhólmi. Helstar minjar málaralistar, sem kölluđ er lýsingar, illluminasjónir og smám, miniature. Ennfremur nokkuđ af teikningum og bćkur međ dráttlist. Myndlikst ţessi er hinsvegar svo hástćđ, ađ hún bendir á lángar og fastar erfđir, auk órofa sambands viđ erlenda listmenningu. Ţví miđur hefur málaralist fornhandrita okkar ekki veriđ rannsökuđ nćgilega af fróđum mönnu; franskir málarar, sem hafa skođađ ţessi gömlu verk okkar, telja myndirnar búa yfir ákveđinni fíngerđri hrynjandi í línu, sem sé íslensk séreign, auk sérstakrar einföldunar og samţjöppunar í tjáningu; sama einkenni benda sérfrćđingar saumalistar á í fornum íslenskum útsaumi. Nokkrir frćđimenn benda á ákveđin form í fornlist okkar, einkum dýraform, sem séu óţekt í samtímalist rómanskri og gotneskri af ţessu tagi og telja ćttuđ úr innlendri norrćnni geymd. Ađ vísu standa handritamálverk okkar sjaldnast jafnhátt enskri og franskri list af ţessu tagi frá tímanum fyrir Endurfćđinguna (renaissance), en ţau eru grein af sama alţjóđlegum stofni og öll hámenning ţeirra tíma. Afturámóti hikar jafn varfćrinn frćđimađur og Halldór Hermannsson ekki viđ ađ láta ţá skođun í ljós, ađ íslensk málaralist hafi, samkvćmt ţeim vitnisburđi, sem hún gefur um sig í lýsingu og smámynd, stađist hćrra á Íslandi frá 13. öld til 15. aldar en annarsstađar á Norđurlöndum, enda hefur aldrei stađiđ meiri auđur bak viđ listsköpun hér á landi en á ţeim tíma. Ţegar líđur á 15.öld tekur ađ kenna ţreytumerkja í íslenskri málaralist og formiđ verđur grófara.


Fagrar heyrđi ég raddirnar. EÓL tók saman.

  1974 Lókal glóbalt, skírskotanir.

Rýkur á Krossi, rýkur á Á,

rýkur í Frakkanesi, 

Reyninesi rýkur á,

rýkur á Melum og Ballará.

Bćjarheiti af Skarđsströnd.

 

Viđ elda sátu töfratröll,

tekin voru ađ sjóđa,

menguđ átu merarföll,

međ ólátum höfđu sköll.

 

Lundakirkja (farin af um 1400)

Lundakirkja og besta bú,

berst í vatnaróti,

Hvar er sóknin hennar nú

hulin urđ og grjóti. 

 

Páll biskup Jónsson, Skálholtsbiskup nćr aldamótum 1200, og Skálhyltingar, Marggrét oddhaga og Ţorsteinn skrínissmiđur,tabúlusmiđur. Og angló -normanskur stíll.; bein til smíđa rostungstennur. Gleđileg jól. 


Hverju fá orđin ...

Hverju fá orđin, öll ţessi gisnu net lyft upp úr tímans ţungu ţytmiklu vötnum.

(Hannes Pétursson)

Ţađ var á dögum Haralds konungs hins hárfagra, Hálfdánar sonar hins svarta, Guđröđar sonar veiđikonungs, Hálfdánar sonar hins milda og hins matarilla, Eystein sonar frets, Ólafs sonar trételgju Svíakonungs at sá mađur kom skip sínu til Íslands í Breiđdal er Hallfređur hét. Ţađ er fyrir neđan Fljótdalshérađ. Upphaf Hrafnkelssögu.

Hrossakjöt og hráan grút

hefur hann sér til matar

Ţannig lifir hann áriđ út

Ásmundur í Rembihnút.


Af skömm er óđs ćđi

 Núţálegar sagnir: kunna,eiga, mega, knega, unna, muna, munu, skulu, ţurfa, vita, vilja.


Sakir dársskapar sem út lak á Nesi viđ Seltjörn á upplýsingaöld

Hćđnismanna hungruđ görn

hygst ađ svelgja cunctum (latína: alla skapađa hluti)

Sorfin Grótta Sels viđ tjörn

svei ţví attan punctum.

 

Höf. vísu, Benedikt Gröndal eldri. JB fiktađi viđ seinni helming vísunnar.


Mix

  I Norđan af Foldu í Noregi liggur Naumudalur. Ţar er bćrinn Hrafnista. Ćttleggur Sturlunga og Oddaverja er ţangađ rakinn. Upp Naumudal í norđur, má líta tröllabotna Hálogalands. Tröllablóđ rennur í ţessum ćttum. Úlfur óargi, Hallbjörn hálftröll. Hallbera.

II Útsćr. Ţú bregđur stórum svip yfir dálítiđ hverfi
ţar lendingabáran kveđst á viđ strenginn í ánni.
(Einar Ben.)

III Fyrstu ummerki um járnađa hesta á Íslandi:
Sumir báru silki og skrúđ
sópuđu öllu úr kaupmannsbúđ
ađrir gengu á hákarlshúđ
og héldu á beining sinni
Eldurinn undan hófum hraut
ţá hofmannsliđiđ reiđ á braut
mál er ađ linni.

IV Ţeir munu lýđir löndum ráđa
er útskaga áđur byggđu.

Úr Darrađarljóđum, Kormlađar marggiftu, suđur á Írlandi.

 


Vensl, saumur, lína, litur, tónar, stef

  Eru í hrauni Ögmundar ótalmargir ţröskuldar / gjótur bćđi og grjótgarđar / glamra ţar viđ skeifurnar, Liggur ţú ţar Ingjaldur einn í lćstum skála / er nú sá kominn sem geldur köppum kóngsins harđan mála.
Jón Smyrill Árnason Grćnlendingabiskup kom í Holtsós fyrir sunnan land á Íslandi í lok 12. aldar, viđ upphaf ţeirrar 13. Hann hafđi međferđis m.a. útskorinn bagal úr dýrabeini. Páll Jónson Skálholtsbiskup kom, ásamt baglinum góđa í leitrnar viđ fornleifauppgröft í Skálholti á 6. tugi aldarinnar sem leiđ. Báđir biskuparnir, Oddaverjinn Páll og Jón Smyrill létu gera kirknatal heima í sínum sóknum.
Saxi hinn málspaki (Saxo Grammatíkus), höfundur Danasögu (Gesta Danorum) var gestgjafi Páls biskups á Danaláđi. Saxi getur Páls Jónssonar í skrifum sínum sem afburđa heimildarmanns um fornaldarsögu Norđurlanda og skyld efni.
Og ţá segir skýrum stöfum á góđum stađ:

Gakktu í lćkinn góđurinn,
gerir ţađ biskups hesturinn.
Saumur, lína, litur, stafur, stef.


Gripiđ niđur

  Gripiđ niđur í Sjálfsagđir hlutir, greinasafni Haldórs Laxness útg. 1946

„Maxim Gorki gerđi mikinn mun á borgarastéttinni eins og hún birtist á uppgangsskeiđi sínu.”

„Fasisminn er afkvćmi hinnar borgaralegu menningar á upplausnarstigi og rotnunar.”

Leitiđ og ţér muniđ finna, knýiđ á og fyrir yđur mun upplokiđ verđa o.svo.fr.


Á döfinni

  Hver er mín töf, mín dćgradvöl í heimi prímsigndra helgra dóma heiđins dánumanns hinna norrćnu slóđa, sem veit fyrir ragnarrök, en kýs fremur skjól gođmagna hins opna markađar. Lćtur viđsjár hvína á ţöndum streng í viđsjálum heimi nándar og ráđabruggs.
Hver er mín töf? Hver er ţegar á reynir geta mannsins til samhćfđra heillaspora? (Í átt til upplýsts sósíalisma líkt og forđum, lenínísks, fasísks, anarko-syndikal, samtkaheitin eru fleiri. Kynin kveđast á í blindsóló). Dagvinna skal vera skattstofn launamannsins er hallkvćm tillaga hversdagsmanns.
Kristinn mannskilningur brćđur og systur er kenning kristinna gilda og segir bert sína sögu. Ver manninn vonbrigđum og stćlir til djarfari sýnar, ţegar sumir geipa og gapa yfir stílfćrđu flúri státinna fjölmiđlunga líđandi stundar.
Skáldamjöđurinn var bruggađur bćđi af slefa og blóđi, blandađur hunangi. Bölverkur komst yfir mjöđinn og gaf ásum og ásynjum međ sér. Skáldfíflahluturinn féll öllum til sem hafa vildu á indógermönsku arfsagnasvćđi. Gerast ć fleiri nćrgöngulir um skertan hlut, en blóđsolliđ hjartađ rćđur, upphefur, styrkir og stćlir brćđur mína og systur.
Dćgradvöl er dćgrastytting, dagmálaglenna, flennibirta í dagmálastađ og veit á óţurrk síđdegis. Loki var Fárbautason, oftar kenndur í móđurlegg, Laufeyjarson, kurfur, líkt og andremma Stalíns, Bjartur í Sumarhúsum, heimafólki í New York nákunnugur. Reykti Stalín kallinn annars ekki Edgeworth?
Duas tantum res anxius optat, panem et circensis - Tvennt er ţađ sem fjöldinn ásćlist mest, brauđ og leikir.

Ţveit

  Ótt og títt eru gođmögn tímans spunnin. T.a.m. holróma niđurhal. Međ atfylgi fjölmiđla eru griđlönd rudd. Dýrđ glćpsins er öllum föl. Allt fćr ađ dankast, í nafni Visnu ýmist sitjandi á lótus eđa fljúgandi á össu um heiđhvolfiđ nú eđa ríđandi sćormi á öldu sjávarins, Brama, Siva. Í nafni frelsis og mannréttinda er myntin slegin; frelsi undan hruni svo ađ dćmi sé tekiđ, frelsi til kynleiđréttinga svo eitt nýnćmiđ sé nefnt. Ađ lifa lífinu í fullri gnćgđ en ekki í útţynntu lapi slćvđrar veru í ýktu samspili viđ bergmál sitt og spegilmynd. Viđspyrna á berangri hvunndags uppundir klettum nálćgrar fjallshlíđar neđan undir syllu, hvar „styrmir hreggi úr steinnösum tinda tiginna, uns geisli fránn gullnum sporum snćjó snöggan knýr.” (Ţorsteinn Valdimarsson)
Kúrir nú krummi í heimkynnum sínum međ hausinn undir vćng og dreymir gosa og jóker úr spilastokknum, harrabaninn. Snemmendis í lífi ung drengs sigldi prins Valiant undir strandlengju Ţokueyjar ţar sem brennandi ekki vor slokknar loks á strönd eilífđar ţinnar. (Baudelaire)

 


Heimspekispjall

 

   Hvađ merkja hugtökin hugbođ, hugdetta og hugmynd?  Ég lét mér detta í hug, er oft viđkvćđi fólks.  Er hugmynd hugdetta, sem undiđ hefur upp á sig;   útreiknađar ađstćđur, áćtlun eđa ferli, skipulag, prógram.  Ađ gera sér hugmyndir, misháar, um sjálfan sig og heiminn, mynda veruleikatengsl. Viđ hvađ reyna snauđir og hugmyndaríkir sig helst?  Setja sér hluti fyrir sjónir!  Ţýska hugmyndafrćđin ţeirra Kants, Fichtes og Hegels varđ ćvilöng glíma ţeirra Marx og Engels, flokksrćđi  Leníns og Hitlers tók viđ.  Hugbođ er grunur, innsći samkvćmt Íslenskri samheitaorđabók.

   Möguleikar og hugmyndir eru verkferlar nútímans, og ná bćđi svo dćmi sé tekiđ yfir úranvinnslu á Grćnlandi og í Mongólíu.  Úran er veruleiki í heimi hér, hugbođin og hugdetturnar líka.  Suma býđur sitthvađ í grun og hafa hugbođ um eitt og annađ.  En margur tekur ţó öllu sem ađ höndum ber, sem hverju öđru hundsbiti. Í upphafi skal endirinn  skođa, sbr. seminörin öll, sem kommúnistar héldu á nýliđinni öld.  Rússar fangelsuđu og aflífuđu fleiri Gyđinga en Nasistar á fjórđa áratug 20. aldar.  Hugmyndir og hugbođ eiga vissa samleiđ. Ţađ er niđurstađa mín ađ loknu  ţessa stutta spjalls.  Afstraktsjónir, analýsur og tölvulíkön oft ónýtt ţing.


« Fyrri síđa | Nćsta síđa »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband