Fagrar heyrði ég raddirnar. EÓL tók saman.

  1974 Lókal glóbalt, skírskotanir.

Rýkur á Krossi, rýkur á Á,

rýkur í Frakkanesi, 

Reyninesi rýkur á,

rýkur á Melum og Ballará.

Bæjarheiti af Skarðsströnd.

 

Við elda sátu töfratröll,

tekin voru að sjóða,

menguð átu merarföll,

með ólátum höfðu sköll.

 

Lundakirkja (farin af um 1400)

Lundakirkja og besta bú,

berst í vatnaróti,

Hvar er sóknin hennar nú

hulin urð og grjóti. 

 

Páll biskup Jónsson, Skálholtsbiskup nær aldamótum 1200, og Skálhyltingar, Marggrét oddhaga og Þorsteinn skrínissmiður,tabúlusmiður. Og angló -normanskur stíll.; bein til smíða rostungstennur. Gleðileg jól. 

Hverju fá orðin ...

Hverju fá orðin, öll þessi gisnu net lyft upp úr tímans þungu þytmiklu vötnum.

(Hannes Pétursson)

Það var á dögum Haralds konungs hins hárfagra, Hálfdánar sonar hins svarta, Guðröðar sonar veiðikonungs, Hálfdánar sonar hins milda og hins matarilla, Eystein sonar frets, Ólafs sonar trételgju Svíakonungs at sá maður kom skip sínu til Íslands í Breiðdal er Hallfreður hét. Það er fyrir neðan Fljótdalshérað. Upphaf Hrafnkelssögu.

Hrossakjöt og hráan grút

hefur hann sér til matar

Þannig lifir hann árið út

Ásmundur í Rembihnút.

Af skömm er óðs æði

 Núþálegar sagnir: kunna,eiga, mega, knega, unna, muna, munu, skulu, þurfa, vita, vilja.

Sakir dársskapar sem út lak á Nesi við Seltjörn á upplýsingaöld

Hæðnismanna hungruð görn

hygst að svelgja cunctum (latína: alla skapaða hluti)

Sorfin Grótta Sels við tjörn

svei því attan punctum.

 

Höf. vísu, Benedikt Gröndal eldri. JB fiktaði við seinni helming vísunnar.

Mix

  I Norðan af Foldu í Noregi liggur Naumudalur. Þar er bærinn Hrafnista. Ættleggur Sturlunga og Oddaverja er þangað rakinn. Upp Naumudal í norður, má líta tröllabotna Hálogalands. Tröllablóð rennur í þessum ættum. Úlfur óargi, Hallbjörn hálftröll. Hallbera.

II Útsær. Þú bregður stórum svip yfir dálítið hverfi
þar lendingabáran kveðst á við strenginn í ánni.
(Einar Ben.)

III Fyrstu ummerki um járnaða hesta á Íslandi:
Sumir báru silki og skrúð
sópuðu öllu úr kaupmannsbúð
aðrir gengu á hákarlshúð
og héldu á beining sinni
Eldurinn undan hófum hraut
þá hofmannsliðið reið á braut
mál er að linni.

IV Þeir munu lýðir löndum ráða
er útskaga áður byggðu.

Úr Darraðarljóðum, Kormlaðar marggiftu, suður á Írlandi.

 

Vensl, saumur, lína, litur, tónar, stef

  Eru í hrauni Ögmundar ótalmargir þröskuldar / gjótur bæði og grjótgarðar / glamra þar við skeifurnar, Liggur þú þar Ingjaldur einn í læstum skála / er nú sá kominn sem geldur köppum kóngsins harðan mála.
Jón Smyrill Árnason Grænlendingabiskup kom í Holtsós fyrir sunnan land á Íslandi í lok 12. aldar, við upphaf þeirrar 13. Hann hafði meðferðis m.a. útskorinn bagal úr dýrabeini. Páll Jónson Skálholtsbiskup kom, ásamt baglinum góða í leitrnar við fornleifauppgröft í Skálholti á 6. tugi aldarinnar sem leið. Báðir biskuparnir, Oddaverjinn Páll og Jón Smyrill létu gera kirknatal heima í sínum sóknum.
Saxi hinn málspaki (Saxo Grammatíkus), höfundur Danasögu (Gesta Danorum) var gestgjafi Páls biskups á Danaláði. Saxi getur Páls Jónssonar í skrifum sínum sem afburða heimildarmanns um fornaldarsögu Norðurlanda og skyld efni.
Og þá segir skýrum stöfum á góðum stað:

Gakktu í lækinn góðurinn,
gerir það biskups hesturinn.
Saumur, lína, litur, stafur, stef.

Gripið niður

  Gripið niður í Sjálfsagðir hlutir, greinasafni Haldórs Laxness útg. 1946

„Maxim Gorki gerði mikinn mun á borgarastéttinni eins og hún birtist á uppgangsskeiði sínu.”

„Fasisminn er afkvæmi hinnar borgaralegu menningar á upplausnarstigi og rotnunar.”

Leitið og þér munið finna, knýið á og fyrir yður mun upplokið verða o.svo.fr.

Á döfinni

  Hver er mín töf, mín dægradvöl í heimi prímsigndra helgra dóma heiðins dánumanns hinna norrænu slóða, sem veit fyrir ragnarrök, en kýs fremur skjól goðmagna hins opna markaðar. Lætur viðsjár hvína á þöndum streng í viðsjálum heimi nándar og ráðabruggs.
Hver er mín töf? Hver er þegar á reynir geta mannsins til samhæfðra heillaspora? (Í átt til upplýsts sósíalisma líkt og forðum, lenínísks, fasísks, anarko-syndikal, samtkaheitin eru fleiri. Kynin kveðast á í blindsóló). Dagvinna skal vera skattstofn launamannsins er hallkvæm tillaga hversdagsmanns.
Kristinn mannskilningur bræður og systur er kenning kristinna gilda og segir bert sína sögu. Ver manninn vonbrigðum og stælir til djarfari sýnar, þegar sumir geipa og gapa yfir stílfærðu flúri státinna fjölmiðlunga líðandi stundar.
Skáldamjöðurinn var bruggaður bæði af slefa og blóði, blandaður hunangi. Bölverkur komst yfir mjöðinn og gaf ásum og ásynjum með sér. Skáldfíflahluturinn féll öllum til sem hafa vildu á indógermönsku arfsagnasvæði. Gerast æ fleiri nærgöngulir um skertan hlut, en blóðsollið hjartað ræður, upphefur, styrkir og stælir bræður mína og systur.
Dægradvöl er dægrastytting, dagmálaglenna, flennibirta í dagmálastað og veit á óþurrk síðdegis. Loki var Fárbautason, oftar kenndur í móðurlegg, Laufeyjarson, kurfur, líkt og andremma Stalíns, Bjartur í Sumarhúsum, heimafólki í New York nákunnugur. Reykti Stalín kallinn annars ekki Edgeworth?
Duas tantum res anxius optat, panem et circensis - Tvennt er það sem fjöldinn ásælist mest, brauð og leikir.

Þveit

  Ótt og títt eru goðmögn tímans spunnin. T.a.m. holróma niðurhal. Með atfylgi fjölmiðla eru griðlönd rudd. Dýrð glæpsins er öllum föl. Allt fær að dankast, í nafni Visnu ýmist sitjandi á lótus eða fljúgandi á össu um heiðhvolfið nú eða ríðandi sæormi á öldu sjávarins, Brama, Siva. Í nafni frelsis og mannréttinda er myntin slegin; frelsi undan hruni svo að dæmi sé tekið, frelsi til kynleiðréttinga svo eitt nýnæmið sé nefnt. Að lifa lífinu í fullri gnægð en ekki í útþynntu lapi slævðrar veru í ýktu samspili við bergmál sitt og spegilmynd. Viðspyrna á berangri hvunndags uppundir klettum nálægrar fjallshlíðar neðan undir syllu, hvar „styrmir hreggi úr steinnösum tinda tiginna, uns geisli fránn gullnum sporum snæjó snöggan knýr.” (Þorsteinn Valdimarsson)
Kúrir nú krummi í heimkynnum sínum með hausinn undir væng og dreymir gosa og jóker úr spilastokknum, harrabaninn. Snemmendis í lífi ung drengs sigldi prins Valiant undir strandlengju Þokueyjar þar sem brennandi ekki vor slokknar loks á strönd eilífðar þinnar. (Baudelaire)

 

Heimspekispjall

 

   Hvað merkja hugtökin hugboð, hugdetta og hugmynd?  Ég lét mér detta í hug, er oft viðkvæði fólks.  Er hugmynd hugdetta, sem undið hefur upp á sig;   útreiknaðar aðstæður, áætlun eða ferli, skipulag, prógram.  Að gera sér hugmyndir, misháar, um sjálfan sig og heiminn, mynda veruleikatengsl. Við hvað reyna snauðir og hugmyndaríkir sig helst?  Setja sér hluti fyrir sjónir!  Þýska hugmyndafræðin þeirra Kants, Fichtes og Hegels varð ævilöng glíma þeirra Marx og Engels, flokksræði  Leníns og Hitlers tók við.  Hugboð er grunur, innsæi samkvæmt Íslenskri samheitaorðabók.

   Möguleikar og hugmyndir eru verkferlar nútímans, og ná bæði svo dæmi sé tekið yfir úranvinnslu á Grænlandi og í Mongólíu.  Úran er veruleiki í heimi hér, hugboðin og hugdetturnar líka.  Suma býður sitthvað í grun og hafa hugboð um eitt og annað.  En margur tekur þó öllu sem að höndum ber, sem hverju öðru hundsbiti. Í upphafi skal endirinn  skoða, sbr. seminörin öll, sem kommúnistar héldu á nýliðinni öld.  Rússar fangelsuðu og aflífuðu fleiri Gyðinga en Nasistar á fjórða áratug 20. aldar.  Hugmyndir og hugboð eiga vissa samleið. Það er niðurstaða mín að loknu  þessa stutta spjalls.  Afstraktsjónir, analýsur og tölvulíkön oft ónýtt þing.