Saga Íslands V bls. 99, bls.185, bls. 278

Heimsósómi (Skálds Sveins, uppi á 15. öld og e.tv. 16. öld.) er grein á kvæðameiði sem á síðmiðöldum stóð með blóma í öðrum löndum. Fleiri eru til allgömul íslensk heimsádeilukvæði, en Heimsósómi ber svo mjög af þeim að krafti og orðkynngi að menn horfa ekki á hliðstæðu eða hugsanlegar fyrirmyndir. Bragarhátturinn er sjálfsagt af erlendum toga en festir rætur í íslenskum kveðskap og kemur síðar fram Davíðsdikti og Ljómum sem eignuð eru Jóni Arasyni. Heimsádeilur nutu síðar mikilla vinsælda hér á landi í margar aldir. Minna má á Aldasöng Bjarna Jónssonar Borgfirðingaskálds (1560-1640), Aldarhátt Hallgríms Péturssonar (1614-1674) og ýmis kvæði eftir Stefán Ólafssonar (1614-1674), (Bjarna Gissurarsonar í Þingmúla (1621-1712); (austfirski skáldaskólinn, einkenni raunsæi og glaðværð), Eggert Ólafsson (1726-1768). (Jónas, Fjölnir og Tryggvi Emilsson). Andinn lifir hinn sami, en ádeilan breytist nokkuð og mótast af stefnu hverrar aldar og persónulegum viðhorfum skáldanna.