Stray Cat Blues

Þegar bliku dró á skin stjarnanna höfðu þreytumerkin gert vart við sig.
Það er lognkyrrt um ljósaskipti.
Og austan við sól og sunnan við mána þyrlaðist leifur leiðarstjörnunnar með örlög allra upp í innhverfan rosabaug sinn.
Eins og vald þeirra örlaga nærist leiðarljós sporbrautanna á staðfestu sinni einni saman í ferskvatnsdropum lofthjúpsins.
Að baki öllu blaktir skýlaus krafa á hyldýpi hyldjúpanna eins og demants- fægður augasteinn, flöktandi innst í iðu ljósvakans, á innlánsvöxtum.
Allt skal lúta í lægra haldi fyrir ljúfu sinni, sólinni; ellegar taumlausu hörkuglotti vaxandi tungls, sem lýsir rykfalli regnbogans af fjarlægri ströndu með aðfallsöldunni í eldfyssandi glirnur urðarkattarins.

Úr heima í héraði nýr glæpur. Frá 1979.

« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband